Według definicja niska emisja to emisja pyłów i gazów na wysokości do 40 m. Zanieczyszczenia pochodzą z sektora komunalno-bytowego (pieców grzewczych i kotłowni węglowych) oraz z sektora transportu spalinowego. Powodowana jest przez liczne źródła wprowadzające do powietrza niewielkie ilości zanieczyszczeń. Do produktów spalania wpływających na występowanie niskiej emisji zaliczyć należą zanieczyszczenia gazowe: dwutlenek węgla, tlenek węgla, dwutlenek siarki, tlenki azotu, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, a także metale ciężkie i zanieczyszczenia pyłowe
Występowanie niskiej emisji bardzo często utożsamiane jest ze zjawiskiem smogu. Nie są to jednak tożsame pojęcia, ponieważ smog można określić jako zauważalne dla ludzkiego oka zjawisko będące potwierdzeniem występowania na danym obszarze niskiej emisji. Nie oznacza to, że brak smogu równoznaczny jest z brakiem niskiej emisji.
Program Ograniczania Niskiej Emisji opracowywany jest na poziomie gminnym. Jego celem jest ograniczenie emisji zanieczyszczeń do powietrza ze źródeł powierzchniowych, polegający na wymianie starych kotłów, pieców węglowych na nowoczesne kotły węglowe, retortowe, kotły gazowe, ogrzewanie elektryczne, zastosowanie alternatywnych źródeł energii lub podłączenie do miejskiej sieci ciepłowniczej. Jego opracowanie nie jest obowiązkowe.
Program Ograniczenia Niskiej Emisji ma zachęcić gminy i mieszkańców do przejścia na ekologiczne źródła ciepła.
W jego ramach realizowane jest wsparcie gminnych Programów Ograniczenia Niskiej Emisji przez dofinansowanie wymiany kotłów, kominków i pieców na ogrzewanie ekologiczne. Wsparciem objęte są kotły posiadające system grzewczy oparty na ogrzewaniu gazowym lub elektrycznym, podłączenie do sieci ciepłowniczej, kotły na paliwo stałe, spełniające wymogi efektywności energetycznej i emisji zanieczyszczeń. Są one określone dla sezonowego ogrzewania pomieszczeń w przepisach rozporządzenia Komisji UE w sprawie wykonania dyrektywy PE i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących eko-projektu dla kotłów na paliwa stałe.
Program ma charakter wieloletni i przewidziany jest na lata 2019-2023. Finansowany jest z budżetu państwa i realizowany w gminach. Jego obsługę administracyjno-finansową sprawuje Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pod nadzorem ministra środowiska.
